Marianne Manderbroek voltooide het leerverhaal De Ongekende Schat met het boek Macht en moed. Haar ervaring.
“De eerste keer dat ik met een leerverhaal aan de slag ging, vond ik het lastig om precies te begrijpen hoe het proces van professionaliseren via een leerverhaal werkt. Het was voor mij een nieuwe manier van leren, die buiten mijn gebruikelijke werkwijze viel. Na een telefonisch overleg met mijn mentor, Ries van Vreeswijk, kreeg ik meer duidelijkheid over wat er van mij verwacht werd. Dit leertraject was geen gewone literatuurstudie, maar een benadering waarbij theorieën worden gespiegeld aan praktijkervaringen.
Voor mij was dit de eerste keer dat ik een individueel professionaliseringstraject volgde. Eerder volgde ik vaak groepsgerichte trainingen, zoals cursussen of leergangen, waarbij de focus lag op het aanleren van specifieke kennis. In zulke programma’s is het vaak het geval dat de deelnemers kennis ontvangen, om deze vervolgens in de vorm van opdrachten toe te passen. Hoewel deze opleidingen waardevol kunnen zijn, merkte ik vaak dat het niveau niet altijd aansloot bij mijn verwachtingen en ik een bepaalde verdieping miste.
In tegenstelling tot dergelijke groepsgerichte opleidingen, biedt het leerverhaal een andere benadering. Hoewel er ook hier sprake is van kennisoverdracht, gebeurt dit door middel van het stellen van vragen en het reflecteren op je eigen leerproces. Dit maakt het mogelijk om je eigen leerbehoeften te identificeren en literatuur te selecteren die hierbij aansluit. Het vergroot de intrinsieke motivatie, omdat je actief aan je eigen leertraject werkt. Persoonlijk ben ik leergierig en lees ik graag, dus deze benadering sprak mij aan. Het bood de ruimte om mijn eigen pad te volgen, wat ik als verfrissend ervaarde, hoewel ik begrijp dat deze aanpak niet voor iedereen geschikt is. Sommigen hebben wellicht meer baat bij een meer gestructureerde groepssetting.
Ik heb wel gemerkt dat ik voor dit traject meer tijd en energie moest investeren dan ik had verwacht. In tegenstelling tot veel andere professionaliseringstrajecten, die vaak sneller zijn afgerond dan de geplande tijd, vroeg dit leerverhaal een intensievere inzet van mijn kant.
‘Het bood de ruimte om mijn eigen pad te volgen, wat ik als verfrissend ervaarde’
De begeleiding van mijn mentor was in dit proces van grote waarde. Ries stelde prikkelende en ondersteunende vragen, die me hielpen om mijn reflectie naar een hoger niveau te tillen. Wanneer ik vastliep, bijvoorbeeld doordat het boek dat ik bestudeerde nogal omvangrijk was, kon hij me helpen te focussen op de voor mij meest relevante onderwerpen en thema’s. Zo’n gerichte begeleiding zorgde ervoor dat ik het leertraject niet als te overweldigend ervaarde, zelfs als ik soms de neiging had om te veel onderwerpen in mijn leerverhaal te verwerken.
Hoewel de begeleiding prettig was, zou ik persoonlijk soms een iets kritischere benadering op prijs stellen. Dat gezegd hebbende, de ruimte die ik kreeg om mijn eigen koers te bepalen, was wel waardevol. Ik merkte dat het proces niet altijd volledig helder was, maar ik vond het prettig dat de mentor op de juiste momenten sturend optrad, vooral wanneer ik het risico liep mezelf te verliezen in te veel onderwerpen. De begeleiding richtte zich vooral op de betekenis van mijn reflecties, in plaats van puur op de vorm van mijn teksten. In het begin had ik wat twijfels over de manier waarop ik mijn teksten moest formuleren, maar gelukkig bleek de focus te liggen op de inhoudelijke verdieping.
Wat ik wel als een uitdaging ervaarde, was de balans tussen vrijheid en structuur. Hoewel ik in eerste instantie dacht dat er veel vrijheid was in de keuze van literatuur, ontdekte ik al snel dat er toch een bepaalde structuur en een ‘plot’ gevolgd moest worden om het leerverhaal succesvol af te ronden. De vrijheden die er waren, gaven me ruimte om de literatuur te kiezen die het beste aansloot bij mijn leerbehoeften, maar het was belangrijk om de rode draad niet uit het oog te verliezen. Ik heb geleerd dat het hebben van een duidelijk kader kan helpen om focus te behouden, hoewel ik soms wat meer ruimte zou hebben gewaardeerd.
Discipline speelde een rol in dit proces, maar ik had het tempo goed onder controle. De afspraken die ik met mijn mentor maakte over deadlines voor elke fase van het leerverhaal zorgden voor de nodige regelmaat. Dit hielp mij om gefocust te blijven, zeker doordat de stof me ook buiten de geplande werktijd bleef bezighouden. Het leerproces was hierdoor voortdurend actief in mijn gedachten, wat me vooruitdreef.
Advies aan collega’s
Het traject duurde langer dan ik aanvankelijk had verwacht, maar ik zou collega’s aanraden om voor een regelmatigere aanpak te kiezen, om te voorkomen dat het proces zich onbedoeld uitstrekt. De structuur van het leerverhaal biedt de mogelijkheid om diepgaand in de literatuur te duiken, terwijl de persoonlijke begeleiding zorgt voor het stellen van de juiste vragen om de opgedane kennis toe te passen in de eigen praktijk. De manier van werken heeft voor mij echt bijgedragen aan een diepere, meer persoonlijke leerervaring, die ik als een waardevolle aanvulling beschouw op andere vormen van professionalisering.”
Naschrift mentor Ries van Vreeswijk: Mijn streven is om schoolleiders zoveel mogelijkheid vrijheid te geven om hun eigen leerplot te volgen bij dit leerverhaal. Herregistratie kan echter alleen met vooraf goedgekeurde leerdoelen en daarbinnen moeten we de vrijheid zoeken.
Wil je in contact komen met deze collega? Ik regel dat graag